De weersvoorspelling was gelijkaardig aan die van de laatste goofies namelijk: 15 tot 20 knopen zwuidwest. Laagwater op de middag dus steeds instromend water; springtij dus veel stroom.
Pieter had wat goed te maken na de laatste goofies en stond zo scherp als een mes. Hij bracht nog Bart van Pelt mee; een topzeiler die zeer goed is in grootzeiltrim. Verder ging ondergetekende de bakstagen doen; Pieter deed taktiek,Wim DB sturen, Rob en Thomas Goossens Trim, Sara Pit, een vriend van Pieter (wiens niet evidente naam mij nu eerlijk gezegd ontglipt ( niet dat zijn prestatie onopgemerkt bleef want hij deed het voortreffelijk)) deed mast en Elien voordek. Guus deed trim bij het grootzeil en op de spinakkerschoot en Vincent deed sweep.
Het systeem van de kerstrace is als volgt. Aan de hand van een rating die door de kerstman wordt bepaald, krijgt iedereen een andere starttijd. Dus de kleine, trage boten vetrekken een uur voor de snelle, grote boten. Wie eerst over de meet komt is gewonnen. Bedoeling is dat het hele pack samen komt vlak voor de finish en in de laatste halve mijl kan je nog alles winnen of verliezen.
We kregen zoals ieder jaar weer een slechte starttijd en moesten als 6e laatste boot starten van de 63. Vlak voor ons startte de Pinta, vlak na ons de Playstation gevolgd door de Formidable, Spookschip, Lender,Weerga en de Willem Barents en tenslotte de Shitterende Roaring Forty van Michel Kleinjans.
De start is naar het westen en het parcours is simpel: rondje platen en vaarwater overal respecteren.
Vermist de stroom sterk was en naar binnen stond startte iedereen onder wal om in de stoomschaduw van Noordbeveland te kunnen starten. Alleen de Pnta startte wat lager en in plaats van treintje te varen aan de groene kant verkoos onze navigator om de Pinta achterna te gaan en aan de rode, lage kant te gaan varen.
Het was een bezeild rak onder genua. Kamelen koers dus en het enige dat dan telt is trim en boatspeed. We liepen bij momenten 9 knopen dus we hadden onszelf niets te verwijten. Bart van Pelt leverde magistraal werk aan het grootzeil: het klassieke vieren in de vlagen en daarna onmiddellijk terug binnen whinchen. Rob speelde met de binnen en buitenschoot van de geua.
We liepen heel stilletjes een beetje in op de Pinta. Ook een One-tonner, maar 7 jaar jonger dan de Shamrock en volledig uit Carbon. Dus dat was goed. Maar boven ons denderde de Playstation ( een uitgebouwde Hanse 40 met lange mast en diepe kiel) als een sneltrein over ons heen.
Aan de spintsingston bij de Roompot moest er gegijpt worden en moest de spi gehesen worden. Ondergetenkende leverde schitterend werk aan de bakstagen. Eerst werd de luie bakstag aan lei flink gevierd zodat de boot kon afvallen na de ton. Daarna werd de luie bakstag manueel vollebak aangetrokken om de grootschoottrimmer te helpen de giek naar de andere kant te krijgen en eens dit gebeurd was werd deze bakstag plots aktief en stond die volledig door in NO TIME! Pieter lostte
ondertussen de bakboord bakstag.
De hoist ging vlot ( uit de zak geloof ik?, leve de zak!) en onze spi stond sneller goed getrimd dan die van de Pinta waardoor we weer een metertje inliepen.
Wat volgde was een van de leukste rakjes van het seizoen. 15-20 knopen true wind en power reaching onder spi met een zeer bewame bemanning: ZAAAALIG!!!!!
Bart Van Pelt ging bijna door het dak terwijl hij dat grootzeil bewerkte zoals ik nog nooit gezien heb: werkelijk indrukwekkend! De Pinta lag net voor en onder ons en het was dus doel van over hun hekgolf te geraken om hun te kunnen passeren langs loef. Er werd dus telkens wat geloefd voor de golf om dan te kunnen afvallen en van de golf af te surfen. We deden er alles aan en we gingen goed want achter ons konden de Formidable en de Spookschip niet naderen. Maar toch konden we de Pintaniet voorbij.
Ter hoogte van de Hammen knikt het vaarwater dan wat naar rechts en moest de spi er af en was het opnieuw bezeild naar Zierikzee. De drop ging vlot deze keer: in het luik en toch snel en efficient. Dus onthouden jongens : onder de genua( die zeker niet strak mag staan) , de val 5m laten vliegen en daarna gedoseerd, alle 4 de schoten goed los en de voordekker en mastman : alles geven.
Achter ons liep er blijkbaar iets mis op de Formidable. Jammer voor hun maar wel een spectaculair zicht . De mooiste boot uit de vloot kreeg zijn spi niet naar beneden . Een fotograaf nam er prachtige foto's van:
Helaas op de bezeilde rak verloren we stelselmatig meer terein van de Pinta en onder ons kwamen de Spookschip en de Lender gelijktijdig voorbij. Wel prachtig zo met drie op een rij full speed!
Aan de overloop aangekomen werd het opkruisen. We keken er naar uit want we hadden nog niet veel boten ingehaald en voerden dus helemaal van achter in de vloot. Alhoewel de maneuvers vlot verliepen was er toch iet mis de trim want we liepen niet zo hoog en snel als we gewoon zijn. We konden wel een antal boeten passeren maar bv de Pinta liep nog verder uit.
Tenslotte moest de svk11 gepasseerd worden om dan te kunnen afvallen naar Collijns. Er stond mega veel stroom en een pluim voor Pieter en Wim we konden de boei heel mooi leggen en spaarden zo 2 tackjes uit. Dit betaalde onmiddellijk dividenden: een boot of 5 werden instant gerold.
Enfin over de lijn: de eer gered met toch een boot of 15 achter ons.
Tot besluit was het mega leuk, de boot liep goed en we maakten geen handling fouten. Het kuisrak had beter gedund kwa trim maar het spirak was magistraal. Op de bezeilde rakkken verliezen we nog steeds te veel.
Hier nog het filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=rM-WW5vXHOo
Met dank aan Carl Vandesande ( mijn vader) voor het vele uren motagewerk!
