Over ons

Volg hier het wel en wee van het Shamrock Sailing Team !

Shamrock Sailing Team is een enthousiast zeilteam dat bestaat uit jonge gedreven mensen wier passie het wedstrijdzeilen is.

De 'Shamrock' is een 12.06 meter lange door Nils Jeppesen ( x - yachts ) ontworpen wedstrijdjacht.

De karakteristieke IOR rompvorm en het complexe tuig van deze racer dragen bij tot een uitdagend maar interessant zeilen.

Wij varen sinds 2008 wedstrijden op Belgische en Nederlandse wateren met de ' Shamrock' in de ORC/ IRC klasses.

weer vlissingen

maandag 24 december 2012

KERSTRACE 2012

Op 15 december werd de jaarlijkse "Kerstrace " gevaren.

De weersvoorspelling was gelijkaardig aan die van de laatste goofies namelijk: 15 tot 20 knopen zwuidwest. Laagwater op de middag dus steeds instromend water; springtij dus veel stroom.



Pieter had wat goed te maken na de laatste goofies en stond zo scherp als een mes. Hij bracht nog Bart van Pelt mee; een topzeiler die zeer goed is in grootzeiltrim. Verder ging ondergetekende de bakstagen doen; Pieter deed taktiek,Wim DB sturen, Rob en Thomas Goossens Trim, Sara Pit, een vriend van Pieter (wiens niet evidente naam mij nu eerlijk  gezegd ontglipt ( niet dat zijn prestatie onopgemerkt bleef want hij deed het voortreffelijk)) deed mast en Elien voordek. Guus deed trim bij het grootzeil en op de spinakkerschoot en Vincent deed sweep.





Het systeem van de kerstrace is als volgt. Aan de hand van een rating die door de kerstman wordt bepaald, krijgt iedereen een andere starttijd. Dus de kleine, trage boten vetrekken een uur voor de snelle, grote boten. Wie eerst over de meet komt is gewonnen. Bedoeling is dat het hele pack samen komt vlak voor de finish en in de laatste halve mijl kan je nog alles winnen of verliezen.


We kregen zoals ieder jaar weer een slechte starttijd en moesten als 6e laatste boot starten van de 63. Vlak voor ons startte de Pinta, vlak na ons de Playstation gevolgd door de Formidable, Spookschip, Lender,Weerga en de Willem Barents en tenslotte de Shitterende Roaring Forty van Michel Kleinjans.

De start is naar het westen en het parcours is simpel: rondje platen en vaarwater overal respecteren.

Vermist de stroom sterk was en naar binnen stond startte iedereen onder wal om in de stoomschaduw van Noordbeveland te kunnen starten. Alleen de Pnta startte wat lager en in plaats van treintje te varen aan de groene kant verkoos onze navigator om de Pinta achterna te gaan en aan de rode, lage kant te gaan varen.



Het was een bezeild rak onder genua. Kamelen koers dus en het enige dat dan telt is trim en boatspeed. We liepen bij momenten 9 knopen dus we hadden onszelf niets te verwijten. Bart van Pelt leverde magistraal werk aan het grootzeil: het klassieke vieren in de vlagen en daarna onmiddellijk terug binnen whinchen. Rob speelde met de binnen en buitenschoot van de geua.



We liepen heel stilletjes een beetje in op de Pinta. Ook een One-tonner, maar 7 jaar jonger dan de Shamrock en volledig uit Carbon. Dus dat was goed. Maar boven ons denderde de Playstation ( een uitgebouwde Hanse 40 met lange mast en diepe kiel) als een sneltrein over ons heen.



Aan de spintsingston bij de Roompot moest er gegijpt worden en moest de spi gehesen worden. Ondergetenkende leverde schitterend werk aan de bakstagen. Eerst werd de luie bakstag aan lei flink gevierd zodat de boot kon afvallen na de ton. Daarna werd de luie bakstag manueel vollebak aangetrokken om de grootschoottrimmer te helpen de giek naar de andere kant te krijgen en eens dit gebeurd was werd deze bakstag plots aktief en stond die volledig door in NO TIME! Pieter lostte
ondertussen de bakboord bakstag.

De hoist ging vlot ( uit de zak geloof ik?, leve de zak!) en onze spi stond sneller goed getrimd dan die van de Pinta waardoor we weer een metertje inliepen.



Wat volgde was een van de leukste rakjes van het seizoen. 15-20 knopen true wind en power reaching onder spi met een zeer bewame bemanning: ZAAAALIG!!!!!

 


 


Bart Van Pelt ging bijna door het dak terwijl hij dat grootzeil bewerkte zoals ik nog nooit gezien heb: werkelijk indrukwekkend! De Pinta lag net voor en onder ons en  het was dus doel van over hun hekgolf te geraken om hun te kunnen passeren langs loef. Er werd dus telkens wat geloefd voor de golf om dan te kunnen afvallen en van de golf af te surfen. We deden er alles aan en we gingen goed want achter ons konden de Formidable en de Spookschip niet naderen. Maar toch konden we de Pintaniet voorbij.

 


Ter hoogte van de Hammen knikt het vaarwater dan wat naar rechts en moest de spi er af en was het opnieuw bezeild naar Zierikzee. De drop ging vlot deze keer: in het luik en toch snel en efficient. Dus onthouden jongens : onder de genua( die zeker niet strak mag staan) , de val 5m laten vliegen en daarna gedoseerd, alle 4 de schoten goed los en de voordekker en mastman : alles geven.

Achter ons liep er blijkbaar iets mis op de Formidable. Jammer voor hun maar wel een spectaculair zicht . De mooiste boot uit de vloot kreeg zijn spi niet naar beneden . Een fotograaf nam er prachtige foto's van:







Helaas op de bezeilde rak verloren we stelselmatig meer terein  van de Pinta en onder ons kwamen de Spookschip en de Lender gelijktijdig voorbij. Wel prachtig zo met drie op een rij full speed!

 
 
 
 
 


Aan  de overloop aangekomen werd het opkruisen. We keken er naar uit want we hadden nog niet veel boten ingehaald en voerden dus helemaal van achter in de vloot. Alhoewel de maneuvers vlot verliepen was er toch iet mis de trim want we liepen niet zo hoog en snel als we gewoon zijn. We konden wel een antal boeten passeren maar bv de Pinta liep nog verder uit.

Tenslotte moest de svk11 gepasseerd worden om dan te kunnen afvallen naar Collijns. Er stond mega veel stroom en een pluim voor Pieter en Wim we konden de boei heel mooi leggen en spaarden zo 2 tackjes uit. Dit betaalde onmiddellijk dividenden: een boot of 5 werden instant gerold.



Enfin over de lijn: de eer gered met toch een boot of 15 achter ons.



Tot besluit was het mega leuk, de boot liep goed  en we maakten geen handling fouten. Het kuisrak had beter gedund kwa trim maar het spirak was magistraal. Op de bezeilde rakkken verliezen we nog steeds te veel.

Na de wedstrijd nog schuimwijn in de kuip gedronken en daarna gingen de serieuze mensen naar huis (ik alleen dus) en de rest ging naar de de kerst -strip- act in de klub.


Hier nog het filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=rM-WW5vXHOo

Met dank aan Carl Vandesande ( mijn vader) voor het vele uren motagewerk!


zaterdag 8 december 2012

ZA 1 decmeber 2012 GOOFIES 3 2012

Na de goede resultaten van de vorige goofies was het moraal hoog en het zelfvertrouwen groot: we stonden op een gedeelte 4e plaats in het klassement en hadden zicht op de top3.

Om de crew 100 procent te motiveren bracht de schipper zelfs koffiekoeken en warme chocomelk mee. De chocomelk was geen onverdeeld succes, sommigen fluisterden me zelfs in het oor dat bier voor na de wedstrijd nog een beter idee zou zijn: boodschap begrepen!

De weersvoorspelling gaf een 15 knopen wind uit het Noordwesten en het was laag water om 1200u dus heel de dag instromend water.



Wat de crew betreft zou Thomas Goossens het voordek doen, Benoit mast,Sara pit, Hardwin Sweep,Thomas Heirbout en Gilles Nelis trim, ondergetende werd vereerd met een mooie grootzeil positie , Wim Debacker aan het Stuur en Pieter bakstagen en tactiek.

 
De start was naar het westen en op dat moment stond de wind zuid, 10 knopen. Het eerste rak was bezeild naar de 2e rode booei naar het westen. We maakten de juiste keuze van de genua1 te selecteren en Wim en Pieter legden de boot mooi op de lijn en we konden starten met vrije wind maar wel vrij dicht tegen het land zodat we wat minder wind hadden dan de boten onder ons. Het lukte ons toch maar mooi om als 5 boot aan de eerste boei te komen. de Olympix op kop gevolgd door de Playstation, Pinta en
Andiamo. Niet toevallig dat deze jongens de top vier  uitmaken op het eind van de dag!  De Prince zat ons op de hielen. 
 


 




 
 
 

 
 
We gijpten mooi rond de boei en het was terug bezeild naar de zeelandbrug. Er onstond
een loefduel tussen de Pinta en de Andiamo en daar konden wij mooi van profiteren om onder de
Andiamo door te gilppen.
 
 
 
Bij de Overloop van Zierikzee was het plat voor het laken naar Zierikzee , de hoist van de spi ging goed en  we bleven netjes aan de li zijde gezien de stroom naar rechts afzette. Zo konden we ook de Pinta langs de binnenzijde remonteren. Bij Zierikzee aangekomen dropte iedereen de spi. Dat was uiteraard buiten de Shamrock gerekend.
 
 
 
 
 
 
Dus volgde er een reachrak naar de Hammen. Copy paste vorige Goofies. Wij dus onder spi en de rest onder gnua. we lagen dus op de 3e plaats en haalden de Olympix een beetje in. Het was zalig : in de vlagen raakte de giek het water en moesten we grootzeil dumpen en hiken . leuk Leuk leuk
Zoals de inbreker aan de rechter uitlegde: "het ging zo goe meneer de juge".
 
 
Helaas toen begon de miserie: De spidrop aan de hammen was niet vlot en we verloren hierdoor veel snelheid. De Pinta ging ons op dit punt opnieuw voorbij. We loefden om in de Roompot het kruisrak naar het zuidwesten aan te vatten maar ik was vergeten de grootzeil kar op voorhand in het midden te zetten. Wim had dus geen power en opnieuw verloren we veel tijd en snelheid. Mea Culpa.
 
 
 
Eens we goed en wel getrimd waren voor upwind merkten we dat we geen hoogte konden lopen en ook onvoldoende snelheid maakten tov de andere boten. We hadden te veel helling en waren overpowered. We waren maar met negen en ondertussen stond de voorspelde 15 knopen er, dus 21 upwind over dek. De genua1 was te groot en we konden hem niet mooi afvlakken. We besloten van het uit te zweten op dit rak gezien nadien terug een bezeild rak volgde waar de 1 wel van pas kwam maar we zagen de Pinta steeds meer afstand nemen en de Prince bangelijk dicht naderen. Zouden we toch geen peel doen naar de G3; daar was het ondertussen te laat voor, we hadden moeten wisselen op het reachrak. Ik schat dat we toen virtueel ongeveer  op de 10 plaats lagen.
 
 
 
Bij het laatste stukje upwind van de R20 naar de R22 maakten we een capitale tactische fout. Het was opkruisen naar de R22 met een korte slag over bakboord en een lange slag over stuurboord. Iedereen ding eerst door over stuurboord, de lange slag. De stoom kwam van rechts in dus  je had leebow, dwz de stroom zet je af naar je doel toe: ideaal. Ten tweede kwamen we dichter bij land en daar buigt de wind wat af , met andere woorden over stuurboord kreeg je op het eind van de slag een extra gratis lift.
 
 
 
Om de een of andere reden, en waarschijnlijk omdat ik maar zat te sakkeren dat we terrein verloren deden we van desperatie iets wat we niet hadden mogen doen: " en toen deed ik een malheure mijnheer de juge". mea magna culpa . We gingen eens even eerst de korte slag over bakboord doen . Gevolg we moesten de layline van veel te ver inschatten en kregen nadien inderdaad een reuze lift waardoor we tot 45 graden moesten afvallen om de boei te halen. We hadden dus reusachtig overzeild. Om ons nog eens helemaal met de neus op de feiten te drukken kwam de Prince dan nog eens parmantig over bakboord voor onze neus vlak aan de boei en moesten we nog dippen ook!!!! Slik.
 
 
 
Goed , daar lagen we dus vlak achter de Prince en de Pinta die was gaan vliegen! Geen nood, het volgende Cunning plan werd prompt gesmeed. We zouden loeven en spi trekken op het bezeilde rak naar Collijns. Het was een desperate move waar ik volledig achter stond. mea magna culpa . Zo gezegd zo gedaan, de spi ging er op , maar helaas met een klassieke zandloper van jewelste. We kregen hem er maar niet uit en moesten hem met het schaamrood op de wangen terug naar beneden doen. Dit alles voor de grote ogen van de crew in de rail van de Prince doe we hoorden jubelen tot bij ons. Ice riep zelfs dat hij geen handschoenen aan had .Ik repliceerde ostentatief met een sollicitatie voor een postie aan boord van de Prince tijdens de Kerstrace.
 
 


 
 
 
Nadat alles een beetje op zijn plooi viel konden we toch weer stilletjes wegtrekken van de Prince. Het ondertussen klassieke spel van 2 grootzeiltrimmers en stuurman met afvallen in de pufs en beetje loeven in de luls werkte toch weer.
 
 
 
 
Nog eenmaal vlot overstag aan de svk11 en klaar was Kees. Daarna was het bang afwachten hoeveel we aan ons broek zouden krijgen op berekende tijd. S'avonds las ik het verdikt op de website:
 
1. andiamo,2.playstaion,3Pinta  en Shamrock: 15
 
Toch hebben we ons schitterend geamuseerd en
3 belangrijke lessen geleerd
1. vanaf 10-12 knopen moet je aan de wind de Genua3 op hebben
2. in het kruisrak defensieve tactics en doen wat de anderen doen
3.als je achter ligt geen zotte dingen doen en beter je plaats consolideren.
 
Op naar de kerstrace op 15 december!
 
Met dank aan  Enigma en Pinta en Prince voor de mooie foto's.
 
Je kan nog meer media van deze wedstrijd bekijken op
 
 
en
 
 
en
 
 
en
 
http://youtu.be/_l3Y9MGLTdU filmpje van de Wild thing waar we veel in beeld zijn!
 
http://youtu.be/rYvJvoBqzis: filmpje van de wild thing van de start van oktober waar we ook veel in beeld zijn!
 
 
Lees ook de andere blogs:
 
 
 
 
 
 
 
 
 



woensdag 28 november 2012

3 NOVEMBER 2012 GOOFIES 2

We hadden er allemaal extra veel zin in die dag. We hadden immers een van de tenoren van de Belgische zeilwererd aan boord: Philippe Berghmans: 3x olympische spelen laser!! Philippe werkt voor North Sails Belgie en heeft onze nieuwe dacron zeilen gemaakt.

Er stond een zuidenwind welke werd aangekondigd tussen de 15 en de 25 knopen. Op weg naar Collijns regende het pijpenstelen.

 
We waren goed bemand en hadden onze indeling een beetje aangepast voor het hoog bezoek. Elien deed voordek,Mark mast en Wim DB deed de supervisie van het voorste platform. Sara deed de Pit samen met Thomas Goossens, Hardwin deed sweep en Pieter en benoit deden trim. Tom Vl deed het grootzeil, Ikzelf het stuur, Philippe deed uiteraard tacktiek en coaching en Thomas Hairbout deed de bakstagen.



Voor de wedstrijd deden we een proefrondje en kwamen er enkele flinke valgen door. We zouden starten met vol grootzeil en de genua3, de "Blade" zoals op de zak van North staat: scherp gesneden: dat belooft!

 
 
Het eerste rak was een kort stukje richting roompot met quasi geen tij. Start dus bezeild over stuurboord boeg en nog een tikkeltje stroom mee. Philippe wist de start magistraal te timen en we starten aan de pin ( de boei dus) met vrije wind perfekt op tijd: textbook material! Heerlijk!!! genieten!!!


Ondertussen was de wind wat afgezwakt en kwamen de Olympix en de Karel met de houten poot snel over ons heen gelopen. Zodoende gingen we als 3e boot rond het eerste merkteken, een rode boei in de schaar van Collijns. We werden echter op de hielen gezeten door de Pinta die ook een heel goede start namen



 
Het ging daarna richting de overloop, bezeild dus over bakboord en ook daar waren we met onze 3 een beetje underpowered. Gelukkig kon de spi er op in de overloop alwaar we plat voor het laken vaarden.

 
Bij Zerikzee ging het naar links richting de Hammen; dat was een spinakkerreach. Ondertussen kwam de wind flink opzetten en was het kantje boordje met onze grote spi. Er diende ook flink aan het grootzeil gewerkt te worden. Philippe coachte ons de hele tijd door: wat afvallen in de vlagen en de boot laten glijden om dan in de luwtes een beetje hoogte in te bouwen. Dit wierp zijn vruchten af, we liepen wat uit de Pinta en haalden de Olympix beetje bij beetje in. Bij de laatste boei in de Hammen hadden we hem bijna te pakken.
 
Er volgde een scherp rak terug naar de Roompot. Ondertussen stond de wind flink door , zo een 15-20 knopen true en 25 over dek. We waren perfekt getrimd en konden aan de wind de olympix bijhouden.
 
Daarna was het kruisen geblazen in de Roompot richting de afsluitdijk. De Tackjes liepen gesmeerd en Philippe gaf me gouden raad tijdens het sturen om de ideale groove tussen speed en hoogte te vinden.
 
Op het einde van het kruisrak kwamen er felle vlagen door, dat heb je altijd bij zuidwestenwind, hoe dischter je bij de Roompot Marina komt hoe meer wind, aangezien je dan minder door het land bent afgedekt. Dat maakte dat we ctu boven de 20 knopen zaten  met zons wel 27-28 knopen over dek. Het was dan ook op het randje om zonder rif te varen. Maar we hielden stand, al was het met een meer dan voldoende helling; het water stond regelmatig tot aan het dek aan lei.....Nog eventjesvolhouden en dan konden we keren..
 
Ondertussen werd er tussen de tacticus en het voordek overlegd wat we op de "home leg" richting collijns gingen doen; het was immers een brede reach; al dan niet spi en zeker grote genua. Er werd beloten van een peel (of peal?) te doen. Dit wil zeggen om van voorziel te wisselen zonder tijd te verliezen, tijdens het overstag maneuver. terwijl we over stuurboord voeren werd de genua1 binnen de 3 gehesen vlak voor de overstag. Dan tacken en onmiddellijk de 1 terug naar beneden. Voorwaar een huzarenstukje bij 25 knopen wind, maar het lukte.Pluim voor wim DB.
 
Tijdens  "Homebound reach" bleven we onder genua 1 en trokken we geen spi. De Pinta was de enige die met zijn kliene spi wel trok en haalde misschien een klien beetje voordeel maar nuet veel. Ondertussen mende Philippe opnieuw de trim van het grootzeil ; vieren en afvallen nog voor de vlaag; de boot laten GLIJDEN!!! Daarna weer vleigensvlug inhalen aangezien de schijbare wind meer van voor inkomt door de toegenomen snelheid tijdens de surf ( helaas is dit bij een IOR boot niet zo spectaculair) en daarna terug wat hogte nemen tijdens de luwte. Dit protocol wel 30 maal herhalen tussen Roompot en Collijns. Vroeger kregen we er stevast van langs op zulke rakken. Nu dankzij de topcoaching van Philippe en het harde werk van Tom Van landeghem bijgestaan door Benoit aan het grootzeil leden we geen verlies op dit rak. We onthouden ook dat we in zulke situatis met 2 man moeten trimmen aan het grootzeil; eentje doet de grinding en de nader trimt.
 
Bij de Svk11 deden we terug een heel mooie Peel naaar de 3 om dan als 4e boot real time over de lijn te gaan na de Karel,Willem Barents en Oympix. Gecorrigeerd leverde dat een mooie viijfde plaats op. Ondertussen staan we met 3 boten gedeeld op een 4e plaats in het klassement. Het kan nog alle kanten uit..
 
We hebben vooral el bijgeleerd, dat is het mooie van wedstrijdzeilen vind ik.