3 NOVEMBER 2012 GOOFIES 2

We hadden er allemaal extra veel zin in die dag. We hadden immers een van de tenoren van de Belgische zeilwererd aan boord: Philippe Berghmans: 3x olympische spelen laser!! Philippe werkt voor North Sails Belgie en heeft onze nieuwe dacron zeilen gemaakt.

Er stond een zuidenwind welke werd aangekondigd tussen de 15 en de 25 knopen. Op weg naar Collijns regende het pijpenstelen.

 

We waren goed bemand en hadden onze indeling een beetje aangepast voor het hoog bezoek. Elien deed voordek,Mark mast en Wim DB deed de supervisie van het voorste platform. Sara deed de Pit samen met Thomas Goossens, Hardwin deed sweep en Pieter en benoit deden trim. Tom Vl deed het grootzeil, Ikzelf het stuur, Philippe deed uiteraard tacktiek en coaching en Thomas Hairbout deed de bakstagen.

Voor de wedstrijd deden we een proefrondje en kwamen er enkele flinke valgen door. We zouden starten met vol grootzeil en de genua3, de "Blade" zoals op de zak van North staat: scherp gesneden: dat belooft!

 

 

Het eerste rak was een kort stukje richting roompot met quasi geen tij. Start dus bezeild over stuurboord boeg en nog een tikkeltje stroom mee. Philippe wist de start magistraal te timen en we starten aan de pin ( de boei dus) met vrije wind perfekt op tijd: textbook material! Heerlijk!!! genieten!!!

Ondertussen was de wind wat afgezwakt en kwamen de Olympix en de Karel met de houten poot snel over ons heen gelopen. Zodoende gingen we als 3e boot rond het eerste merkteken, een rode boei in de schaar van Collijns. We werden echter op de hielen gezeten door de Pinta die ook een heel goede start namen

 

Het ging daarna richting de overloop, bezeild dus over bakboord en ook daar waren we met onze 3 een beetje underpowered. Gelukkig kon de spi er op in de overloop alwaar we plat voor het laken vaarden.

 

Bij Zerikzee ging het naar links richting de Hammen; dat was een spinakkerreach. Ondertussen kwam de wind flink opzetten en was het kantje boordje met onze grote spi. Er diende ook flink aan het grootzeil gewerkt te worden. Philippe coachte ons de hele tijd door: wat afvallen in de vlagen en de boot laten glijden om dan in de luwtes een beetje hoogte in te bouwen. Dit wierp zijn vruchten af, we liepen wat uit de Pinta en haalden de Olympix beetje bij beetje in. Bij de laatste boei in de Hammen hadden we hem bijna te pakken.

 

Er volgde een scherp rak terug naar de Roompot. Ondertussen stond de wind flink door , zo een 15-20 knopen true en 25 over dek. We waren perfekt getrimd en konden aan de wind de olympix bijhouden.

 

Daarna was het kruisen geblazen in de Roompot richting de afsluitdijk. De Tackjes liepen gesmeerd en Philippe gaf me gouden raad tijdens het sturen om de ideale groove tussen speed en hoogte te vinden.

 

Op het einde van het kruisrak kwamen er felle vlagen door, dat heb je altijd bij zuidwestenwind, hoe dischter je bij de Roompot Marina komt hoe meer wind, aangezien je dan minder door het land bent afgedekt. Dat maakte dat we ctu boven de 20 knopen zaten  met zons wel 27-28 knopen over dek. Het was dan ook op het randje om zonder rif te varen. Maar we hielden stand, al was het met een meer dan voldoende helling; het water stond regelmatig tot aan het dek aan lei.....Nog eventjesvolhouden en dan konden we keren..

 

Ondertussen werd er tussen de tacticus en het voordek overlegd wat we op de "home leg" richting collijns gingen doen; het was immers een brede reach; al dan niet spi en zeker grote genua. Er werd beloten van een peel (of peal?) te doen. Dit wil zeggen om van voorziel te wisselen zonder tijd te verliezen, tijdens het overstag maneuver. terwijl we over stuurboord voeren werd de genua1 binnen de 3 gehesen vlak voor de overstag. Dan tacken en onmiddellijk de 1 terug naar beneden. Voorwaar een huzarenstukje bij 25 knopen wind, maar het lukte.Pluim voor wim DB.

 

Tijdens  "Homebound reach" bleven we onder genua 1 en trokken we geen spi. De Pinta was de enige die met zijn kliene spi wel trok en haalde misschien een klien beetje voordeel maar nuet veel. Ondertussen mende Philippe opnieuw de trim van het grootzeil ; vieren en afvallen nog voor de vlaag; de boot laten GLIJDEN!!! Daarna weer vleigensvlug inhalen aangezien de schijbare wind meer van voor inkomt door de toegenomen snelheid tijdens de surf ( helaas is dit bij een IOR boot niet zo spectaculair) en daarna terug wat hogte nemen tijdens de luwte. Dit protocol wel 30 maal herhalen tussen Roompot en Collijns. Vroeger kregen we er stevast van langs op zulke rakken. Nu dankzij de topcoaching van Philippe en het harde werk van Tom Van landeghem bijgestaan door Benoit aan het grootzeil leden we geen verlies op dit rak. We onthouden ook dat we in zulke situatis met 2 man moeten trimmen aan het grootzeil; eentje doet de grinding en de nader trimt.

 

Bij de Svk11 deden we terug een heel mooie Peel naaar de 3 om dan als 4e boot real time over de lijn te gaan na de Karel,Willem Barents en Oympix. Gecorrigeerd leverde dat een mooie viijfde plaats op. Ondertussen staan we met 3 boten gedeeld op een 4e plaats in het klassement. Het kan nog alle kanten uit..

 

We hebben vooral el bijgeleerd, dat is het mooie van wedstrijdzeilen vind ik.