Goofies 6 maart

Beste Shamrockers;

Afgelopen zaterdag voeren we de 6e etappe van de Goofies. Het was een starlende dag: Blauwe hemel en een matige tot stijve bries NO windkracht 5-6. Volgens de Doodle zouden we een peloton van 15 man huisvesten maar in de dagen voor de wedstrijd werd er druppelsgewijs geannuleerd  zodat we met zen tienen waren. Een bemanningslid kwam zelfs helemaal niet opdagen (rara) ondanks verschillende wake-up calls. Waren wel van de partij: Piet Smet (stuur en tacktics),Wim (bakstagen en poging tot assistentie op het voordek), Frank (navigatie), Johan (grootzeil), Marleen (trim BB),Francois Vroon (trim SB), Christian (piano),Benoit (mast),Elien (voordek), Marloes (media).

De Goofen schotelden dit maal een prachtbaan voor. Start in de wind naar het Oosten, opkruisen via de overloop naar Zierikzee, voor Zierikzee bezeild en dan de roompot in downwind onder spi (met Gijp halverwege) om dan de R27 benedenwinds te ronden om dan weer te kruisen naar de R32 en dan weer downwind terug naar R27 (veel upwind - downwind; daar hadden we om gevraagd!) en dan weer opkruisend naar Zierikzee, terug de overloop in onder spi, gijpen aan de SVK15-OZ5 en reechend over de meet. Dus 4 kruisrakken,3X spi met 3X gijp en bijna geen bezeilde gedeelten: HEERLIJK!!!!!

De start was al een ervaring op zich. Het was een start tegen stroom en in de wind en hoor de Piet nog zeggen: ‘wie nu te vroeg over de lijn gaat is wel heel dom’ en wat gebeurde er: 30 seconden voor de start gaat de Harfang zo fier als ne gieter over de lijn richting de eerste ton. Een beetje vreemd voor iemand die nochtans stopwatches voor zeilers verkoopt. (Kijk op de website van H2O! ik ga er uit sympathie eentje kopen) Iedereen kijkt Marleen die onze timing deed verbaasd aan. Marleen laat zich echter niet uit haar lood slaan en doet koelbloedig verder met haar countdown. De Harfang trek in zijn zog een 6 tal “slimmeriken” te vroeg mee over de lijn zodat wij als de moment gekomen is ongeveer in de helft van het pak liggen.

We kunnen er al gelijk enkele remonteren zodat aan de eerste boei (svk 11, vroeger de genaamde svk5)  de passage als volgt is:1.Harfang,2.Annapolis,3 Playstation,4.Shamrock,5.Prince. 

Tijdens het kruisrak verliezen Harfang en Playstation veld maar komt de Prince sterk naar voor. Bij de OZ1 (bovenwindse boei aan Zierikzee) ligt de Annapolis op kop gevolgd door Harfang, Shamrock,playstaion en Prince.

Op het bezielde stuk tot aan de R23 gaan Annapolis , Harfang en Playstaion wat hoger lopen om nadien te kunnen afvallen en vroeger de spi te kunnen hijsen. Wrong bet! Door de rumb line te volgen kunnen wij de playstation en Harfang in halen en naderen de Annapolis tot aan zijn spiegel. De Prince blijft echter aan onze spiegel plakken. WIj voeren onze gijp perfect uit en dat geeft natuurlijk vertrouwen. Zoals de dief tegen de rechter zegt: “Het ging zo goe meneer de juge!” .Piet heeft een plannetje: we gaan bij de benedenwindse ton de Annapolis binnendoor nemen. Dit betekent korter door de bocht gaan maar ook: boom moet snel naar beneden of ik kan niet overstag. Je hhort me al komen: we wachten redelijk lang om te droppen, om het contact met de Annapolis niet te verliezen. De drop gaat traag en door op te loeven gaat een gedeelte van de spi in het water. Doordat iedereen de spi aan het collecteren is ( op het vissen af!) gaat de spiboom natuurlijk veel te laat naar beneden. Las overmaat van ramp blijkt na de tack de schoot dan nog eens verkeerd te zitten(onder de spiboom), de Genua kan niet trekken en we liggen bijna stil. Ik probeer de meubelen op dat moment te redden maar hoor van achter een luid: ‘hoe is da na in godsnaam meugelijk’. Ik opper dan maar van terug te klappen en in een vlaag van desesperatie volgt de stuurman mijn ‘goede raad’. Natuurlijk had den Bert van op zijn Prince dat allemaal al van mijlen ver in het oog en komt hij natuurlijk parmantig over zijn bakboordboeg hangende aangestormd; wij moeten dus terug overstag naar onze onklare schoot! Aldus geschiede en sta ik daar opnieuw te foefelen op het voordek terwijl de volledige Prince-rail breed glimlachend ( enerzijds tevreden over de eigen prestaties maar anderzijds ook het nodige leedvermaak) de chaos op onze dekken in ogenschouw neemt. Onze stuurman kon dit natuurlijk niet zien vanuit zijn positie en lanceert op dat moment nog net een luidkeels salvo ‘bende amateurs’ richting ons onfortuinlijke voordek. Koren op de molen van de Prince bemanning en hun dag kon al niet meer stuk! Smiling happy faces all around.

Van dat moment af is de Annapolis gaan vliegen en werd het een close-combat man tot man gevecht met de Prince. Hierbij maakt Piet door zijn deskundig sturen en tactisch vernuft telkens de achterstand goed tot aan het volgende keerpunt waar wij opnieuw in de fout gaan  met onze handling en Prince weer laten uitlopen.

Wanneer we de overloop opnieuw induiken en we de spi moeten hoisten is onze voordekster out met bevroren handen. Opnieuw wordt ik weer op het voordek gesommeerd als interim. Bij het aanslaan van de schoten vind ik echter de Head niet meer terug. Zenuwachtig halen Christian en mezelf de spi helemaal door elkaar en kunnen maar net op tijd aanslaan. Plots wordt er ineens al gehesen terwijl de zak nog dicht is en de linten nog zijn vastgebonden. Dezen kan ik nog net losgooien maar dan….verbouwereerd zie ik daar voor mijn ogen de meest complexe zandloper ever seen before ontvouwen.  Wederom hoor ik menig kreet van extase opstijgen van op de Prince! We lagen aan lei van hun en ze konden  dus volop genieten van het macabere schouwspel dat zich bij ons aan boord voltrok. Kijk even naar de foto’s in de picasa van de foto’s van Mark Janssen en dan weet je wat ik bedoel.  Terwijl ik daar vertwijfeld stond te rukken aan de spi-origami stond daar plots als een Deus ex machina Francois Vroon: rustig en beleefd vroeg hij me om even de leischoot af te pikken en om daarna de betrokken schoothoek even door het kluwen te trekken en … FLOEP,.. we were back in the race.

Uiteindelijk kunnen we de Prince terugpakken in het laatste spirak door alweer een perfecte gijp. Hoop doet leven.  We gaan dus 2^e over de lijn maar wel met 4 minuten achterstand op Annapolis. Chapeau! Die mannen hebben werkelijk een dijk van een wedstrijd gezeild, net als de Prince ten andere.

Wat hebben we geleerd:

Ten eerste neem jezelf niet te serieus in het wedstrijdzeilen: het blijft een spelletje en eens goed in het zicht van iedereen op je bek gaan brings you down to earth.  Alhoewel er vandaag van alles misliep (waar ik de volle 100 procent eigenhandig de verantwoordelijkheid voor neem) heb ik van deze wedstrijd genoten als geen ander. De adrenaline gierde, achteraf  deed heel mijn lichaam pijn; fysiek afzien: zalig! Het is pas in zulke situaties dat je kan vooruitgaan. Ik heb tijdens deze wedstrijd meer bijgeleerd dan al de andere wedstrijden tezamen.

Het gijpen met een voorstagprofiel is wat ons de das heeft om gedaan. Vroeger voeren we met een rolgenua en bleven de genuaschoten in de lucht hangen tijdens het spirak. Daardoor komt de geuaschoot automatisch op de spiboom te liggen voor de toppingliftdriehoek. Nu moet tijdens de gijp de loefwaardse genuaschoot manueel op de boom gelegd worden. Als de schoot dan toch verkeerd zit, bv rond de spiboom dan kan dit simpelweg opgelost worden door de spiboom eventjes aan de mast te ontkoppelen en klaar is kees.

Wat wel goed verliep is het verleggen van het voorlijk van de Genua rond de neerhaler. Goed gezien Elien; ik had daar niet meer aan gedacht! Ook het gijpen zelf lukt prima, mede dankzij het betere vlinderwerk van Francois.

Mijn excuses voor Piet: speciaal voor ons van de Hiswa teruggekeerd en zo geconcentreerd  om voor ons de line-honours eens binnen te halen. Het mocht niet baten, in een dergelijke wind en met dergelijk parcours komen wij onszelf tegen. Zoals de man met de hamer bij een coureur met de meet in zicht. Desalniettemin: we hebben er van genoten: MERCI!

What a day. Of zoals de schipper van de Puma (ben zijn naam vergeten) : never a dull moment onboard Il mostro!!!  We weten wat ons te doen staat: meer trainen!

Wim

Shamrock

Prince de Pétarcq

Start ORC 1