Op de tweede vrijdag van de deltaweek wordt steeds de Veronica race gevaren .De Veronica race is een wedstrijd die op zee wordt gevaren. De start is aan de roompotsluis , de wind staat steevast zuidwest ( ook dit jaar) en het waait steevast goed door ( ook dit jaar weer 20-25 knopen). De baan is meestal een 40 tot 50 mijl (45) en klassiek gaat het aan de wind door de oude Roompot dan opkruisen in het Westgat, rond de ZBJ en dan voor de wind een mijl of 10 naar de MBJ en dan het zelfde stuk terug opkruisen om dan bezeild via ofwel de Oude Roompot of de Roompot terug naar de sluis te gaan.
De eerste uitdaging bestaat er in van de Shamrock onder de brug te krijgen. We steken 20m50cm hoog dus kunnen we alleen bij laag water onder de brug door. Naar gelang het spring of neap is heb je dan een time-window om er onder door te kunnen. Dit jaar deden we dat de avond voor de race om 2000u.
S'morgens starten we om 0800u: er stat weer 20 knopen wind dus kiezen we voor 1 rif en de genua3. De vaste kern van Elien,Christof,Pieter en mezelf wordt versterkt door Benoit, Marloes en Evy.
Bij de start maken we een taktische fout door aan de hoge zijde van de oude roompot te gaan varen. Hiervoor moeten we een slag meer maken terwijl iedereen aan de lage zijde ( rood ) blijft. Je kan immers na de OR12 20 graden afvallen en scherp aan door de OR varen zonder te moeten kruisen. Maar zoals gezegd we starten aan de groen kant , maken dus hier een extra slag voor om daarna... terug af te vallen. Zo belanden we helemaal achteraan het pak van ORC1 en 2. De wind trekt aan en de golfslag neemt gestaag toe. We hebben power genoeg met de G3 en 1rif maar de golven zijn nasty en we hakken nogal. Zo verlies je soms op een partij ambetante golven helemaal je snelheid desondanks het opsturen voor en het afvallen na de golf. De amplutude van de golven is zeer kort en de invalshoek is over de ene boeg beter dan over de andere tijdens het kruisrak in het westgat.
We ronden de ZBJ en kijken even de kat uit de boom vooraleer we de spi hoisten. We lopen 8 a 9 knopen onder fok. Er staan golven van 2-3 meter die van links achteren binnenkomen en de boot steeds een beetje uit koers brengen, er dient dus heel aktief gestuurd te worden: hard labeur aan het roer gezien het roerblad van de Shamrock niet gecompenseerd is. De wind valt in op 150 graden dus dat is vrij safe koers maar op het eind van het rak moeten we dieper varen en wordt het linker en zullen we moeten gijpen. Er staat op dat moment 22 knopen true en iets van een 15 knopen schijnbare wind. Ik aarzel; ik heb weinig of geen ervaring met de shamrock onder spi in golven van 2-3 meter. De andere boten hebben de spi goed onder controle en lopen stilletjes aan van ons weg. Ik overleg met Pieter: hij heeft veel meer ervaring en ziet er geen graten in: hoisten! Vorig jaar hadden we identieke omstandigheden en durfden we niet te hoisten.Een IOR boot heeft de reputatie van nogal te willen rollen ! Ik maak me de bedenking dat ik hier ben om bij te leren en dat om vooruit te komen je af en toe een stapje moet durven verder gaan: OK dan HOIST!
De Spi gaat er vlot op en daar gaan we : we lopen tussen de 9 en 10 knopen en van de golven al eens een 11.5 of misschien een 12, ik weet het niet meer. Iedreen natuurlijk gefocused op de snelheids meter behalve Pieter en mezelf. Pieter doet een fantastische job aan de leischoot en coacht mij aan het roer. Hij leert me van de golf af te surfen en trimt dan de schoot agressief in; door de snelheidtoename komt de schijnbare wind meer van voor in en moet je dus intrimmen. Wanneer zo een golf schuin van achter in komt wil de boot eerst afvallen en daarna weer loeven. er moet dus agressief gestuurd worden. Maar alles is goed onder controle en we lopen in op de rest. Tot er uiteindelijk moet gegijpt worden. Als er bij de gijp in de golven iets mis gaat, als bv de aktieve bakstag te laat gelost wordt of de nieuwe bakstag te laat staat kan je serieus in de problemen komen. Better be safe than sorry en ik besluit van de spi te droppen en een stormrondje te doen. Ik wil ook de boot nog heel houden voor het upwind-downwind weekend. Natuurlijk verliezen we veel terein door dit maneuver en gaan we samen met de laatste boot; de Alu4star rond de benedenton.
Daarna is het een uur of 2 opkruisen. De golven zijn gelukkig over het algemeen minder choppy dan in het westgat.Maar er staat toch nog bakken wind tussen de 20 en de 25 knopen true en af en toe eens 30 over dek. Pieter vijnst misselijkheid maar dat is een smoes om het roer te kunnen bemachtigen; hij neemt over en doet een awesome job. We halen de Alu4star terug in .
Wat ik nog vergeten ben ter vertellen is dat het de ganse dag pokkenweer was: een dikke vette depressie met dito stormfront er bovenop. Heel de dag dus dikke donkere lage wolken en bij momenten de regenvloed. Het was nog koud ook. Een geluk dat ik mijn winterpak heb aangedaan. Op het eind van het upwindrak breekt de hemel open en komt de zon te voorschijn. we gaan rond de ZBJ en lopen richting het westgat met de wind op 90 graden tue. De golven zijn bedaard ( de stroom is gedraaid en loopt nu mee met de wind) Iedereen zet terug spi maar het is kantje boordje , we zien er aan aantal uit het roer lopen. Aangezien we vandaag toch niets kunnen klaarmaken zijn we defensief en hoisten we niet. Zelfs Pieter sputtert niet tegen. Wel knap van de kerels op de ALU4star. zij hoisten wel en lopen onder ons door op het randje van de broach maar net niet: spectaculair. In de Oude Roompot gaat het weer wat scherper aan de wind; de spinakkers gaan er af , de wind verminderd, de golven zijn weg en de zon schijnt!! We halen het Rif uit het grootzeil en laten Evy en Marloes sturen; genieten.
Vorig jaar voeren we tegen Ice in de Touch of Glory. Ice nam meteen een mega voorsprong , ongelooflijk hoe snel hij die boot deed gaan. Maar hij scheurde zijn grootzeil middendoor bij de gijp aan de bendenton: out of the race en de Shamrock won door defensief te varen de Veronica Race. Dit jaar voeren we in onze klasse tegen de Intention , een prachtige Bashfort die de twilights domineert. Het was het zelfde verhaal: die boot liep weg als een speer. Alleen: hij wist zijn grootzeil intakt te houden en finishte geloof ik een uur voor ons: Shamrcok 2e en laatste in ORC1. Maar wel veel bijgeleerd en de Shamrock heel gehouden in voor mij toch moeilijke condities.
Helaas hebben we geen foto's van deze epische dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten