Bij de eerste start is het weer het zelfde verhaal als gisteren: general recal , de tweede start is van het zelfde laken een broek. Tenslotte wordt opnieuw de zwarte vlag gehesen. Onze derde start is perfekt: textbook! Wilfried roept nog vanuit de rail dat het de beste start van heel de deltaweek is. Achteraf blijkt dat we te vroeg over de lijn zijn en we de zwarte vlag aan ons broek hebben. Maar dat besef je niet tijdens de wedstrijd en bederft dus niet de lol die we beleven. We zijn gestart met de genua 3, waar we goed scherp mee kunnen varen maar de wind zakt wat weg tijdens het eerste rak en we besluiten naar de genua1 te wisselen tijdens het downwindrak. Hoe Thomas en Christof dat klaarspelen op dat korte stukje is me een raadsel maar het lukt. de twee volgende lussen worden dus met de genua 1 gevaren .
Tussen de eerste en de tweede manche shift de wind nogal wat. de Wedstrijdleiding neemt zijn tijd om de bovenboeien mooi in de wind te leggen. Ondertussen komen er vanuit het zuiden stilletjes aan donderwolken opzetten; donker en dreigend. Als daar maar geen windvlagen inzitten? Bij de start van de 2e manche is alles nog rustig en starten we met de genua 1.
Bij de tweede lus terwijl we aan het kruisen zijn komt een eerste vlaag binnen en shift de wind even vijfenveertig graden. We gaan overstag maar terwijl we dit aan het doen zijn draait de wind opnieuw naar de oude richting, we gaan dus opnieuw overstag.
Er komt gestaag meer en meer wind en tijdens het laatste downwindse rak staat er plots een meer dan flinke gust door! Het blaast ineens 25 knopen! We zien beneden aan de finish golven staan , waar de zandbank begint, het water is daar zeer woelig en we zien boten van de ORC3 daar in de problemen komen: broaches en mensen die vast varen op de zandbank, het is inmiddels laag tij. Ondertussen denderen wij met een rot vaart op de finishlijn af. We zijn duidelijk overpowered en de boot duikt. er komt een golf over en deze neemt de genua3 mee overboord. het zeil werkt als een geweldige rem aan stuurboord waardoor de boot plots naar rechts trekt. Dit alles op nog geen 50 meter van de finish. Als we zo doorgaan eindigt dit met een chinees en ik beveel de spival te lossen. Hierdoor komt de spi in het water terecht en drijven we dus onder grootzeil met zowel de spi als de genua in het water over de finish: een stevige vispartij dus. Vreemd genoeg was deze manche op het uitslagenbord de beste van ons hele weekend!
Daar lagen we dus : met de spi en de genua in het water en met 10 meter verder 2 boten die vastzaten op de bank; hoe moet dat hier eindigen? Gelukkig hebben de jongens ervaring genoeg oms ons hier veilig uit te redden: "Houd de boot in de wind " roept Wim, en inderdaad dat is onze redding , onder grootzeil kunnen we net de bank ontwijken terwijl in een mum van tijd zowel de genua als de spi terug aan boord is , zonder scheuren nota bene!! Ik had inderdaad moeten wachten tot de voordekkers klaar waren om de spi binnen te halen, mea culpa en lesje geleerd, maar stel je voor dat we in de chinees waren gegaan , met de bakstagen en zo voort, zo vlak bij de zandbank....Al bij al zijn we er nog heel goed van af gekomen. Een beetje schade aan het voorstagprofiel en een verbogen scepter: het was ten slotte de bedoeling om dit weekend de stukken er af te zeilen!
Het was zeilen zoals ik nog nooit heb mee gemaakt en ik heb er intens van genoten! Bedankt allemaal!
Om vier uur vlogt de prijsuitreiking. We winnen de overallprijs in IRC1: een reusachtige beker die Elien amper kan vasthouden
Even later winnen we de ORC1 overallprijs: deze wisselbeker kennen we al want die heeft al eens een jaar in onze living gestaan: welcome home!
Deze overwinning is te danken aan het feit dat we tien dagen lang het beste van onszelf hebben gegeven, dat we de eertse dag de out of office hebben gekopt. Dat we de eerste zondag in het begin met een defensieve zeilvoering hebben gevaren terwijl onze concurrenten zichzelf een voor een uitschakelden door materiaalbreuk en door de baan verkeerd te varen. Daarna hebben we drie dagen op rij de Eclectic uitgeschakeld dankzij het tacktisch vernuft van de Pieter. Tenslotte hebben we de boot kunnen heel houden tijdens een danteske zeewedstrijd en hebben we in het laatste weekend nog eens alles uit de shamrock geperst. Het waren fantastische tien dagen. Het is het waard geweest om een hele winter aan de boot te klussen.
Ik wens iedereen te danken die weer heeft meegevaren; als je de lijst bekijkt wie er allemaal heeft meegevaren is dat wel indrukwekkend:
Elien,Christof,Pieter,Wilfried,Wim,Thomas,Benoit,Evy,Thierry,Rita,Luc,Yves,Klaas,Teun,Caroline,Daan,Vincent,
Rob, Bert,Marloes,Sara,Julie,Vincent,Thomas
1 opmerking:
Toff, den Bericht der Deltawoche, der Shamrockcrew so zu lesen,statt vom hören sagen. PROFICIAT!!! Ahoï,bis zur nächten Herausforderung.
Een reactie posten